Ik moet je eerlijk zeggen: de eerste keer dat ik in Ierland was, had ik echt geen idee wat ik van het eten moest verwachten. Ik dacht vooral aan regen, groene heuvels en veel bier – niet per se aan culinaire hoogstandjes. Maar ja, toen proefde ik m’n eerste echte Irish stew, en ik was verkocht.
Sindsdien probeer ik thuis af en toe een stukje Ierland op tafel te zetten. Geen ingewikkeld gedoe, gewoon simpele, stevige kost waar je warm van wordt. En weet je wat? Het is vaak veel lekkerder dan je zou denken.
Ik begin maar meteen met de klassieker der klassiekers. Irish stew is zo’n gerecht waarvan elk Iers gezin z’n eigen versie heeft. Bij mij thuis? Lamsvlees, aardappels, ui, wortel, beetje tijm. That’s it. Alles lekker langzaam laten sudderen tot het bijna uit elkaar valt. Het ruikt zó goed tijdens het koken dat je bijna niet kunt wachten tot het klaar is.
Tip van mij: gebruik een gietijzeren pan als je die hebt, dan krijg je die rijke smaak. En laat het gerust een nachtje staan – de volgende dag is-ie vaak nog lekkerder.
O ja, en bij die stew hoort natuurlijk brood. Iers sodabrood is echt zo’n ontdekking geweest voor mij. Geen gist, geen gedoe. Je hoeft het niet eens te laten rijzen. Meel, karnemelk, beetje baking soda, zout… mengen, kneden, hup de oven in. Klaar.
Ik maak het soms zelfs op zondagochtend gewoon bij het ontbijt. Beetje boter erop, eventueel wat honing – en dan koffie erbij. Simpel geluk, zeg maar.
Toen ik dit voor het eerst proefde, dacht ik echt: hé, dit lijkt gewoon op stamppot! En ja hoor, colcannon is basically aardappelpuree met boerenkool of savooiekool, én een flinke klont boter. Vaak zit er ook lente-ui doorheen, wat het net iets frisser maakt.
Ik serveer het vaak als bijgerecht bij gebakken eieren of worstjes, vooral als het buiten guur is. En de kids vinden het ook nog lekker – dat is al een klein wonder op zich.
Wat ik zo mooi vind aan de Ierse keuken is dat het draait om eenvoud. Geen ingewikkelde technieken of exotische ingrediënten. Gewoon: goede producten, langzaam gegaard, met liefde gemaakt. Je proeft de huiselijkheid, als dat logisch klinkt.
En als je ooit in een Ierse pub hebt gegeten, weet je wat ik bedoel. Die sfeer, dat gevoel van thuiskomen – dat probeer ik ook een beetje te vangen in m’n eigen keuken.
Of je nou al van Ierland houdt of gewoon zin hebt in iets nieuws – geef deze recepten eens een kans. Het hoeft allemaal niet perfect, als het maar met aandacht is gemaakt. En wie weet... misschien zit je straks net als ik op een druilerige avond aan tafel met een bord dampende Irish stew, een stuk warm sodabrood erbij, en denk je: ja, dit is het.